Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)

PMS

Stan obecnie określany jako zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) ma długą i różnorodną historię. Sięga ona czasów Hipokratesa, zaś pierwszą wzmiankę na temat tego schorzenia w czasopiśmie naukowym zamieścił Frank w 1931 roku. W 1964 roku uwagę na PMS w swojej książce na ten temat zwróciła dr Katherina Dalton. Jej zdaniem, PMS jest spowodowany niedoborem progesteronu lub zachwianiem równowagi między poziomami estrogenów i progesteronu. W późniejszym czasie doktor Dalton szeroko promowała również terapię progesteronem w leczeniu zespołu napięcia przedmiesiączkowego.

Mimo trudności z dokładnym wyjaśnieniem medycznych i patofizjologicznych aspektów PMS, stan ten wykorzystywano w różnych sprawach politycznych i prawnych. Przykładem tego są wyroki za morderstwa oraz ciężkie przestępstwa. Okazało się, że w przypadku kobiet cierpiących na PMS czyny te zostały sklasyfikowane jako nieumyślne spowodowanie śmierci czy wykroczenie. Według feministek, niepokojący jest trend traktujący PMS jako argument obronny w sprawach karnych i cywilnych. Ich zdaniem, może to mieć negatywny wpływ na ruch kobiet promujący równość płci. Takie uogólnienia odnoszące się do kobiet nie powinny mieć w ogóle miejsca w trakcie trwania procesu poddawania ocenie prawnych i politycznych aspektów tej choroby. Według innego stanowiska, schorzenie to przez wiele lat było czynnikiem hamującym rozwój wielu kobiet. Zjawiska te świadczą o potrzebie większego zainteresowania tym problemem oraz determinacji, by odkryć przyczyny tego schorzenia, a w efekcie zaproponować skuteczne leczenie. Chodzi o to, by kobiety cierpiące na PMS mogły w pełni korzystać ze wszystkich otwierających się przed nimi możliwości. Ponadto, zespół napięcia przedmiesiączkowego jest stanem, który doprowadził do zniszczenia związków, rozwodów, przemocy w stosunku do dzieci oraz do wykreowania wielu dziwnych stereotypów na temat zachowań kobiet.

Diagnoza PMS w Pope Paul VI Institute obejmuje następujące objawy: drażliwość, tkliwość piersi, wzdęcia, przyrost masy ciała, wzmożone zapotrzebowanie na węglowodany, płaczliwość, depresja, bóle głowy, zmęczenie, bezsenność. Ważnym aspektem diagnozy jest to, że objawy te muszą rozpocząć się co najmniej cztery dni przed początkiem miesiączki. Jeśli występują do trzech dni przed pojawieniem się miesiączki, są one uważane za normalne objawy poprzedzające miesiączkę. Oprócz tych dziesięciu podstawowych objawów, w tej grupie pacjentek zostały opisane także inne objawy.

Dzięki zapisywanym na karcie obserwacjom występującym podczas cyklu miesiączkowego, lekarz może przeprowadzić dokładną ocenę hormonalną poowulacyjnej fazy cyklu. U kobiet cierpiących na PMS zarówno poziomy progesteronu i estradiolu, jak i beta-endorfin pod koniec cyklu są obniżone. Zmiany hormonalne, które zostały rozpoznane dzięki badaniom prowadzonym w Pope Paul VI Institute, zostały przedstawione na rycinach 29-11, 29-12, oraz 29-13.

Fig 29-11
Fig 29-12
Fig 29-13

[Rysunek 29-11, 29-12 i 29-13, str. 358-359 z podręcznika The Medical & Surgical Practice of NaProTechnology®]

Leczenie zaburzeń hormonalnych przez zastosowanie wspólnie: celowanej terapii zastępczej progesteronem lub celowanej terapii HCG (która również powinna poprawić wytwarzanie estrogenów i progesteronu) i/lub z wykorzystaniem naltreksonu jako antagonisty receptora opioidowego, możne przynieść ogromny sukces w leczeniu hormonalnym.

Obecnie uważa się, iż fluoksetyna (Prozac) jest również alternatywą w leczeniu kobiet cierpiących na zespół napięcia przedmiesiączkowego. Jednak jeśli porównamy ukierunkowaną suplementację hormonalną (celowana terapia zastepcza progesteronem lub celowana terapia HCG) z leczeniem Prozakiem, okazuje się, że ukierunkowana terapia hormonalna jest dużo bardziej skuteczna (rys. 29-16). Ponadto, efekty leczenia są znacznie szybciej widoczne. Dodatkowo terapia ta pomaga utrzymać prawidłową fizjologię organizmu kobiety, dzięki czemu czuje się ona normalnie, a nie jakby była odurzona.

Fig 29-16

[Rysunek 29-16, str.362 z podręcznika The Medical & Surgical Practice of NaProTechnology®. Porównanie odpowiedzi na leczenie zespołu napięcia przedmięsiączkowego przy użyciu: celowanej terapii HCG, celowanej terapii zastępczej progesteronem, 20 mg chlorowodorku fluoksetyny, placebo (z badań Pope Paul VI Institute, 2004, oraz danych opublikowanych na temat chlorowodorku fluoksetyny).]

Powrót do góry


Copyright 2006, Pope Paul VI Institute for the Study of Human Reproduction. Wszelkie prawa zastrzeżone.

NaProTECHNOLOGY® jest zastrzeżonym znakiem towarowym Pope Paul VI Institute for the Study of Human Reproduction. Znak ten może być swobodnie używany przez każdą osobę lub podmiot, o ile jego zastosowanie odzwierciedla medyczne pojęcia i wartości przedstawione w podręczniku Medical & Surgical Practice of NaProTechnology.